دخترو

هوا تاریک بود. فقط گاهی نور بالای ماشین‏هایی که از روبه‏رو می‏آمدند، چشم را اذیت می‏کرد. کنار پنجره نشسته بودم و جاده را نگاه می‏کردم. آن دورترها نزدیک کوه‏‏ها، نور چراغی سوسو می‏زد. مثل امیدی که ته وجودم هست؛ گاهی زیاد، گاهی کم. اما همیشه بوده، خاموش نشده؛ حتا در سردترین و تاریک‏ترین وقت‏ها.

................


						جمعه، دی ۳ هوا تاریک بود. فقط گاهی نور بالای ماشین‏هایی که از روبه‏رو می‏آمدند، چشم را اذیت می‏کرد. کنار پنجره نشسته بودم و جاده را نگاه می‏کردم. آن دورترها نزدیک کوه‏‏ها، نور چراغی سوسو می‏زد. مثل امیدی که ته وجودم هست؛ گاهی زیاد، گاهی کم. اما همیشه بوده، خاموش نشده؛ حتا در سردترین و تاریک‏ترین وقت‏ها. ................

			Café Canapè