میدانی Miss.Honest! بعضیوقتها ما آدمها از یکجایی سُر میخوریم و بعد، کلهمعلق روی زمین میافتیم. از سراشیبی تند ِ صبوری، وفاداری، محبت، سادگی، از اینکه خودمان را وقف آدمهایی(؟) میکنیم که ارزشش را ندارند. از اینکه هی به خودمان میگوییم "این حق من نیست"، اما ادامه میدهیم. فکر میکنیم این زیادی مقاومت کردن، یعنی شجاعت. و چه اشتباه میکنیم.
................