اگر یک روز دل ات هوای دیدنم را کرد، نه نیازی به دوباره دیدن عکسهایمان است و نه پرسه زدن در خیابانها و کوچه پس کوچه هایی که پر از خاطرات مشترک است. فقط کافی ست پلک هایت را روی هم بگذاری و چشمانت را ببندی. من همان آدم نازک کاغذی قصه های دیروزم؛ که مچاله ام کردی. که هیچ وقت مرا ندیده ای.
................
