مامان رفته شیراز. من موندم اینجا تا مثلن درسای روی هم تلنبار شده م رو بخونم. اونوقت لم دادم روی صندلی؛ ابی گوش میدم. توی گودر آیتم شیر میکنم. توی فیس بوک این و اون رو به اشتراک میذارم و به خودم دلداری میدم که بعله! امروز هیچ روز درس خوندن نیست. امروز رو ساختن برای دلتنگیهای گاه و بیگاه و دانهیلهای پشت سر هم.
................